Cesarskie cięcie na życzenie – strach przed porodem (tokofobia)
Cesarskie cięcie to poważny zabieg, dlatego kierować do niego powinien tylko lekarz.
dr Jacek Tulimowski – specjalista ginekolog położnik
“Boję się porodu i chciałabym rodzić przez cesarskie cięcie. Jak mam to załatwić? Czy moje życzenie jest wystarczającym wskazaniem?”
Przeraża troszkę ilość cięć cesarskich na życzenie w niektórych ośrodkach prywatnych w Polsce – ilość cięć oscyluje na poziomie 80%. Na 100 porodów odbywa się 80 cięć.
Cesarskie cięcie – kiedy?
Przytaczając fakty – proszę pamiętać, że cięcie cesarskie jest zabiegiem chirurgicznym, jest to operacja położnicza.
Jest taka zasada: cięcie cesarskie w momencie wykonywania nie boli, ale za to później jest to typowy przebieg pooperacyjny z różnymi możliwościami dolegliwości bólowych, tak jak po każdym zabiegu operacyjnym.
Poród fizjologiczny jest bolesny, natomiast bardzo szybko pacjentka wraca do stanu – nazwijmy to normy – normy fizjologicznej. Następna sprawa, jeżeli weźmiemy kartkę i napiszemy po jednej stronie powikłania po cięciu cesarskim, a po drugiej stronie powikłania po fizjologicznym porodzie to okaże się, że powikłań po fizjologicznym porodzie jest znacznie mniej niż po cięciu cesarskim.
Oczywiście zaraz ktoś powie – zaraz, zaraz, a te wszystkie afery? Nie chcemy rodzić dzieci uszkodzonych, które są wydobyte drogą vacuum extractora, czy dlatego, że lekarz nie wykonał cięcia. To jest temat na zupełnie osobną dyskusję jak, kiedy i dlaczego cięcie nie zostało wykonane.
Natomiast proszę pamiętać, że jeżeli mamy brak wskazań klinicznych do cięcia cesarskiego, zarówno od strony matki, płodu jak i obydwojga wykonywanie cięcia cesarskiego jest działaniem na wyrost.
Oczywiście pamiętajmy także o jednej rzeczy: w krajach zachodnich istnieje coś takiego jak lęk przed porodem, czyli tokofobia i rzeczywiście są to pacjentki, które od samego początku trwania ciąży, a nawet przed ciążą manifestują to, że gdyby zaszły w ciążę, planując tę ciążę nie będą w stanie urodzić fizjologicznie, bo panicznie boją się porodu. Wtedy lekarze komisyjnie ustalają czy można takiej pacjentce wykonać cięcie cesarskie ze względu na duże ryzyko braku współpracy kobiety ciężarnej w czasie porodu z położną czy lekarzem położnikiem, ale to są nieliczne przypadki. Natomiast jeśli chodzi o rosnąca ilość cięć cesarskich, to porozmawiajmy na ten temat nie z perspektywy sukcesu urodzenia zdrowego dziecka, ale z perspektywy powikłań po cięciu cesarskim, z tymi paniami, które były admiratorkami cięcia cesarskiego. Okaże się, że to cięcie cesarskie finalnie nie będzie taką wspaniałą sprawą.
Wskazania medyczne do cesraskiego cięcia
Cesarskie może jest planowe lub nagłe.
Cięcie cesarskie planowe wykonuje się najczęściej w okolicach 38. tygodnia ciąży, chociaz coraz popularniejsza jest praktyka, że z zabiegiem czeka się do wystąpienia skurczów. Ma to zapobiec t.zw. jatrogennemu wcześniactwu (sytuacji, gdy dziecko rodzi się za wcześnie, gdyż np. termin porodu został nieprawidłowo wyznaczony).
Planowe cięcie wykonuje się gdy nie ma żadnych wskazań medycznych, a kobieta z jakiegoś powodu nalega na tą formę porodu lub ze wskazań medycznych.
Wskazania ze względu na matkę: neurologiczne, aktywna choroba psychiczna, okulistyczne czyli zły stan siatkówki oka, ortopedyczne, kardiologiczne, łożysko przodujące – gdy łożysko umiejscowione jest w bardzo bliskim sąsiedztwie szyjki macicy i jej rozwieranie w trakcie porodu spowodowałoby odklejanie się łożyska.
Wskazania ze względu na dziecko: nieprawidłowe położenie, gdy dziecko jest za duże w stosunku do miednicy, ciąża mnoga;
Cięcie cesarskie nagłe: najczęściej wykonuje się w trakcie trwania porodu (w 1. lub 2. okresie porodu), kiedy występuje zagrożenie zdrowia i życia matki oraz rodzącego się dziecka.
Ze względu na matkę: nadciśnienie tętnicze, stan przedrzucawkowy, nasilająca się gorączka, objawy infekcji, brak postępu porodu w 1. okresie gdy szyjka macicy nie rozwiera się albo w 2. okresie gdy dziecko znajduje się zbyt wysoko w kanale rodnym;
Ze względu na dziecko: zaburzenia w tętnie płodu trwające powyżej 2 minut, gdy wystąpiło krwawienie z dróg rodnych (cechy odklejania się łożyska); gdy ciężarna ma stan przedrzucawkowy (objawia się on bardzo wysokim ciśnieniem tętniczym, wysokim stężeniem białka w moczu, tzw. białkomoczem, obrzękami, zaburzeniami widzenia, tzw. „mroczkami”, bólem głowy, bólem w nadbrzuszu).
Dodaj komentarz