Kwalifikacja do IVF odbywa się według precyzyjnych kryteriów
Procedury są bardzo szczegółowo zaplanowane i podzielone na etapy. Wbrew powszechnym wyobrażeniom zapłodnienie pozaustrojowe nie jest usługą ” na życzenie
Jak w przypadku każdej choroby, tak i w niepłodności do każdego rodzaju terapii potrzebne są wskazania. W przypadku leczenia metodą in vitro mamy wskazania bezwzględne i wskazania względne.
Wskazania bezwzględne
Wskazania bezwzględne są to sytuacje kliniczne, które nie wzbudzają wątpliwości ani dyskusji. Dotyczą pary, która nie może uzyskać ciąży w żaden inny niż IVF sposób. Mowa m. in o przypadkach kiedy kobieta jest pozbawiona jajowodów lub obydwa jajowody ma niedrożne i o mężczyznach ze skrajnie niskimi parametrami nasienia. Czasami plemników w nasieniu nie ma w ogóle i trzeba sięgać do plemników uzyskanych metodą biopsji jądra – w takiej sytuacji zapłodnienie naturalne nie wchodzi w grę i możemy z miejsca, po diagnostyce, od razu proponować leczenie in vitro.
Wskazania względne: odwracalne przyczyny niepłodności
W pozostałych przypadkach zapłodnienie in vitro jest metodą ostatniej szansy. Dopiero po wykorzystaniu wszystkich dostępnych metod leczenia i po stwierdzeniu ich nieskuteczności proponuje się pacjentom leczenie metodą in vitro. Rodzaj leczenia jest zależny od przyczyny niepłodności: przy zaburzeniach owulacji w pierwszej kolejności pacjentce proponuje się stymulację owulacji lekami farmakologicznymi. W przypadku patologii macicy znajduje się często odwracalne przyczyny niepłodności, które można trwale znieść przez operację. Przy stwierdzeniu przegrody macicy usuwa się ją histeroskopowo i zabieg zazwyczaj przywraca płodność. Podobnie w przypadku polipów endometrium czy mięśniaków macicy.
Dyskretnie obniżone parametry nasienia
Trochę trudniej jest z mężczyznami z dyskretnie obniżonymi parametrami nasienia. Leczenie zachowawcze czyli farmakologiczne jest dosyć trudne i rzadko przynosi spodziewane efekty. Jednocześnie należy pamiętać, że ten spodziewany efekt to nie jest tylko poprawa parametrów nasienia, ale przede wszystkim ciąża. W męskiej niepłodności także istnieją metody operacyjne jak w przypadku leczenie żylaków powrózka nasiennego. Natomiast często w przypadku niepłodności męskiej musimy sięgnąć do metod rozrodu wspomaganego medycznie i w pierwszej kolejności sięgamy po inseminację czyli mniej inwazyjną, relatywnie prostą metodą dającą szansę na zapłodnienie.
Inseminacja
Zabieg inseminacji polega na wprowadzeniu wcześniej przygotowanego nasienia do macicy kobiety na krótko – najlepiej na kilka godzin – przed spodziewaną owulacją. Oczywiście, rzadko udaje się aż tak precyzyjnie monitorować cykl pacjentki, ale nasienie zależnie od swojej jakości może funkcjonować w drogach rodnych kobiety nawet kilka dni. Zatem zabiegu wykonany dwa lub trzy dni przed owulacją również może dać efekty.
Przebieg inseminacji
Zgodnie z procedurą pacjent oddaje nasienie jak do badania, po czym to nasienie jest odpowiednio przygotowywane i preparowane przez embriologa w laboratorium. Jego zadaniem jest oczyszczenie i izolowanie żywych plemników o prawidłowej morfologii i ruchliwości. Dodatkowo plemniki są zawieszane w podłożu, które im dodaje energii, a więc zaczynają się znacznie lepiej poruszać, co je “aktywuje”. Mocno zagęszczona zawiesina plemników, o małej pojemności 0,4 – 0,5 mililitra jest podawana poprzez kanał szyjki macicy do jamy macicy. W ten sposób omija się część drogi, którą plemniki muszą pokonać przy współżyciu naturalnym i po zaledwie kilku minutach znajdują się w obu jajowodach w liczbie, w której raczej nie mają szans się znaleźć przy współżyciu naturalnym. Dzięki temu statystycznie wzrasta szansa na spotkania komórki jajowej i plemnika i co za tym idzie – zapłodnienia.
Jeśli nie uda się za pierwszym razem
Zgodzie z zaleceniami PTMRiE czyli Polskiego Towarzystwa Medycyny Rozrodu i Embriologii zalecane jest wykonanie maksymalnie sześciu cykli inseminacji. Jeżeli po sześciu próbach ciąża się nie pojawia, to uprawnia to lekarza do zaproponowania parze leczenia metodą zapłodnienia pozaustrojowego. Ostateczna decyzja zawsze należy do pacjentów. Są pary które tego typu leczenia nie akceptują i w takim wypadku inseminacji można wykonywać więcej. Najczęściej ciąża się pojawia po tych sześciu cyklach, zdarza się także w siódmym i ósmym cyklu, ale są to dosyć rzadkie wypadki.
Dodaj komentarz