HIV już nie musi zabijać. Medycyna opracowała metody, by wirus HIV nie rozwinął się w AIDS

Wymaga to od chorego żelaznej dyscypliny, odpowiedniego trybu funkcjonowania. Nagrodą jest normalne, dobrej jakości życie

Maciej Nazarewicz – rzecznik Społecznego Komitetu ds. AIDS, certyfikowany doradca w Punkcie Konsultacyjno- Diagnostycznym, Poradnia Sepcjalistyczna Chmielna Express

Czy każdy zarażony wirusem HIV musi zachorować na AIDS? Czy dzieci matki z HIV też będą zarażone?

Aby nie dopuścić do rozwoju choroby  AIDS. (navbytego upośledzenia odporności)  trzeba przede wszystkim rozpocząć leczenie antyretrowirusowe. Oznacza to, że każda osoba żyjąca z wirusem HIV, która dostanie leki blokujące replikację wirusa może  wieść normalne i komfortowe życie, równie długie jak życie człowieka bez HIV.

HIV – zakażenie przewlekłe a nie wyrok śmierci

Warunkiem jest odpowiednie i regularne przyjmowanie leków antyretrowirusowych. Kuracja lekowa wiąże się również z regularnymi wizytami u lekarza specjalizującego się w leczeniu chorób zakaźnych, który stale kontroluje stan zdrowia pacjenta. HIV traktuje się dziś jako zakażenie przewlekłe z którym żyje się normalnie i które nie stwarza większych ograniczeń.

HIV – leki antyretrowirusowe

Obecnie stosowane leki antyretrowirusowe nie wykazują już takiej toksyczności, jak w nieodległej przeszłości. Kiedyś faktycznie notowano wiele skutków ubocznych wiążących się z używaniem leków ARV.  Ludzie obawiali się także zmian, choćby w budowie ciała wywołanych przez te leki. Obecnie leki te nie powodują już tak znaczących zmian, natomiast wszystkie skutki uboczne powinny być zgłaszane lekarzowi. Jeżeli kogoś boli brzuch lub wymiotuje po przyjęciu dawki powinien zasygnalizować to lekarzowi. Konkretny preparat można zastąpić innym, bo na rynku jest dostępnych wiele leków antyretrowirusowych. Tak jak w przypadku innych chorób – jeżeli dla danej osoby konkretny lek nie jest odpowiedni to należy zmienić schemat leczenia. Ta filozofia spowodowała, że skutki  uboczne nie stanowią obecnie problemu. Trzeba jednak pamiętać, że są to leki które obciążają wątrobę i nerki.

HIV – bezpłatne leczenie

W Polsce leczenie osób zarażonych wirusem  HIV jest bezpłatne. Każda ubezpieczona osoba ma dostęp do bezpłatnego leczenia, konsultacji medycznej i leków. Jednak prawdziwy  koszt leczenia jest dosyć wysoki i wynosi na tą chwilę 3,5 tys. zł miesięcznie, co jest kwotą niebagatelną. 

HIV – jak żyć?

Dla osoby żyjącej z wirusem HIV najważniejszą rzeczą jest to, aby regularnie przyjmowała leki. Najlepiej jest kiedy zakażenie zostanie wykryte we wczesnym stadium, gdyż układ odpornościowy pacjenta nie jest jeszcze wyniszczony. Natomiast regularne i zgodne z zaleceniami lekarza przyjmowanie leków gwarantuje, że układ odpornościowy będzie w dobrym stanie i w związku z tym nie pojawią się choroby wskazujące na AIDS. Oznacza to, że nie dojdzie de facto do rozwoju AIDS. Z wirusem HIV można żyć równie długo, co będąc osobą zdrową.  Faktem jest, że dziś nie da się jeszcze całkowicie pozbyć wirusa z organizmu. 

HIV – ciężarna zarażona wirusem

Kobieta zarażona wirusem HIV może urodzić zdrowe dziecko. Bardzo ważne jest to, aby była świadoma swojego zakażenia i żeby zdawał sobie z niego sprawę także lekarz prowadzący ciążę. Badania na obecność wirusa HIV dla ciężarnych choć dostępne nie są jeszcze popularne. Ministerstwo Zdrowia wydało nawet swego czasu rekomendację,  aby takie badanie  było wykonywane dwukrotnie, w pierwszym i trzecim trymestrze ciąży. Rzeczywistość jest taka, że o ile w Warszawie takie badania są wykonywane prawie zawsze, to w mniejszych miastach i miejscowościach już niekoniecznie.

Jeżeli kobieta ciężarna wie, że jest zarażona HIV, to przede wszystkim dostaje leki powodujące zmniejszanie poziomu wirusa i uzyskanie niewykrywalnej wiremii. Ryzyko, że kobieta zarażona HIV przyjmująca leczenie zarazi dziecko wynosi około 1%. Fakt niewykrywalnej wiremii i to, że poród może odbywać się przez cesarskie cięcie, jeżeli jest takie wskazanie sprawia, że ryzyko jest bardzo ograniczone. Leki antyretrowirusowe dla kobiet w ciąży są dobierane tak, aby nie miały żadnego wpływu na płód, więc są dla niego zupełnie nieszkodliwe. 

HIV – gdy jedno z rodziców jest nosicielem wirusa

W przypadku par o mieszanym statusie serologicznym, czyli takich, w których  mężczyzna żyjący z HIV i niezakażona kobieta jak najbardziej możliwe jest poczęcie dziecka. Podstawowym warunkiem jest to, że mężczyzna musi się leczyć i okresowo robić badania kontrolne, na których sprawdza się czy poziom wirusa jest niewykrywalny. Jeżeli  jest niewykrywalny, to ryzyko zakażenia płodu jest bliskie 0,  nie ma więc  przeszkód, żeby dziecko zostało poczęte naturalnie. Natomiast ze względu na istnienie profilaktyki przedekspozycyjnej (PREP) dodatkowym zabezpieczeniem dla zdrowej osoby może być przyjmowanie leków w ramach  terapii PREP, które dodatkowo redukują ryzyko infekcji.