Zespół Aspergera ma się przez całe życie, nie wyrasta się z niego. Związek z osobą z Zespołem Aspergera zawsze jest burzliwy. Część chorych jest diagnozowanych już w dorosłym życiu, gdy problemy socjalizacyjne stają się dotkliwe.
Cechą Zespołu Aspergera jest m.in. nieumiejętność komunikowania się. Taka diagnoza czasem ułatwia życie takiej parze, a czasem staje się przyczyną decyzji o rozstaniu.
dr Izabela Fornalik – pedagożka specjalna, edukatorka seksualna
Jedną z cech Zespołu Aspergera jest nieumiejętność czytania emocji. Czy osoba z ASD może funkcjonować w związku?
Problemy w związkach z osobami cierpiącymi na Zespół Aspergera biorą się często z braku wcześniejszych doświadczeń społecznych. Bywa, że aktualny partner jest pierwszym przyjacielem ASPI, jest jego pierwszą najbliższą osobą i dopiero z nią uczy się różnych zachowań społecznych. A przecież dobrze wiemy, że w społecznym funkcjonowaniu trzeba się ćwiczyć – taki trening jest niezbędny, żeby dobrze funkcjonować w związku.
Życie seksualne osoby z Zespołem Aspergera
Problem mogą stanowić sprawy związane z życiem seksualnym – np. odmienność temperamentu, ale problemy mogą także wynikać z zaburzeń sensorycznych osoby z ASD. To kluczowa sprawa – jeśli jestem osobą nadwrażliwą dotykowo, słuchowo, wówczas trudno mi być w rodzinie. Jeśli są w niej dzieci, które hałasują, to nie będą zważać na to, czy tata w każdej sytuacji jest nadwrażliwy na takie czy takie dźwięki. A nadwrażliwość czy niedowrażliwość w obrębie naszych zmysłów może wpływać na nasze relacje stricte seksualne. Życie seksualne jest pełne zapachów, smaków, dźwięków. Na jego jakość wpływa poza tym wszystko, co wokół może nas rozpraszać. To może być problem dotyczący związku.
Stres ASPI
Problemy osób z Zespołem Aspergera , które są w związkach to także doświadczanie dużego stresu , z którym trudno im sobie radzić. Bycie w związku to bycie w ciągłej interakcji, bycie w relacji społecznej, która jest bardzo stresująca dla osoby z Zespołem Aspergera. Nadmiar bliskości może rodzić problemy. Nadmiar kontaktów społecznych, chociażby z teściową, z rodzicami, konieczność utrzymywania tych relacji również może rodzić spore problemy w związku. Podobnie brak swojej własnej, odpowiednio szerokiej przestrzeni zwłaszcza, gdy w rodzinie pojawiają się dzieci. Osoba z Zespołem Aspergera traci możliwość dysponowania swoim czasem, przestaje być sama, zatopiona w swoich zainteresowaniach, czasem specyficznych.
Zespól Aspergera – całościowe zaburzenie rozwoju ze Spektrum Autyzmu
Zespół Aspergera to upośledzenie umiejętności społecznych, trudności w akceptowaniu zmian, przywiązanie do rytuałów i stałego cyklu, ograniczona elastyczność myślenia przy braku upośledzenia umysłowego. Cechą ZA jest całkowita koncentracja na szczególnych zainteresowaniach, nadwrażliwość wzrokowa i słuchowa. ASPI bardzo często jest wybitnie inteligentny, często uzdolniony matematycznie, łatwo zapamiętuje szczegóły Badania nad Zespołem Aspergera doroslych prowadzone są od niedawna. Wynika z nich jasno, że AS nie wyklucza normalnego dorosłego życia, jeśli wybiorą odpowiedni dla siebie zawód i środowisko. ASPI są na ogół trudni dla otoczenia, bo ich postawa wobec świata jest nieelastyczna, a opinie trudne do zaakceptowania. ASPI nie martwią się, by oszczędzić uczucia rozmówcy, bo nie zdają sobie sprawy z ich istnienia. ASPI często mają zmienne nastroje, popadają w depresje i nieuzasadniony niepokój.
Uważa się, że ok 30-50% dorosłych z AS nigdy nie było diagnozowanych. Osoby takie określane są często jako: inni, ekscentrycy, dziwacy, bądź też otrzymali oni inne rozpoznanie psychiatryczne. Uderzające jest , jak wielu z nich było w stanie dostosować swoje umiejętności, często z pomocą bliskich , aby osiągnąć wysoką funkcjonalność zarówno w życiu osobistym jak i w pracy.
http://www.stowarzyszenie-aspi.pl/zespol_aspergera
Niej
Trudny to mało powiedziane. Raczej wyniszczający.
Związek z osobą ZA MOZE WYNISZCZYC 2 OSOBE….
Mój chłopak ma ZA (niezdiagnozowane),czasem jest mi tak ciezko, on nawet nie wie kiedy mnie rani, ja wysiadam. Da się w ogóle dotrzeć do takiej osoby?
Nie ma szans jeżeli druga osoba jest neurotypowa ,u zdrowej osoby powoduje zaburzenia równowagi emocjonalnej niezbyt miłe odczucia i nigdy nie wie się na czym się stoi
Bez szans, to inna plaszczyzna
Mój facet ma ZA i bardzo go kocham. Życie z nim jest zupełnie inne, ale nie wyobrażam sobie innego.